تولید لباس ها، پیراهن ها و جاکت های با کیفیت توسط زنان افغان

دولت افغانستان می خواهد زیر چتر برنامۀ ملی میثاق شهروندی از طریق تطبیق پروژه های فرعی توسط شورای های انکشافی محل و شورا های گذر در ساحات شهری اطمینان حاصل نماید. هدف اساسی تطبیق پروژه ها از طریق محلات، ارتقای ظرفیت شهروندان در بخش تطبیق پروژه و طرزالعمل تدارکات می باشد. این اقدام آنها را قادر می سازد تا پروژه ها را خود شان بدون و یا با حمایت حد اقل دیگران تطبیق نمایند. در شهر های تحت پوشش این برنامه ماهیت برنامه شامل این موارد اما تنها به این محدود نمی باشد. 1). بهسازی کوچه ها و آب رو ها، 2). مدیریت کثافات جامد، 3). فراهم سازی آب آشامیدنی پاک، 4). شماره گذاری خانه ها، 5). پارک/ ساحات تفریحی/ میدان بازی برای زنان و اطفال، 6). تنویر/ برق و 7). پروژه های معیشتی زنان. بخش برق شامل "تمدید و نصب ترانسفارمر ها با نصب چراغ ها می باشد". تمام این پروژه ها به عنوان گامی برای بهبود زیربنا ها برای محلات توسط مردم محل برای بهبود کیفیت زندگی آنها، ایجاد مشاغل و در نهایت منجر به توسعه اقتصادی تلقی می گردد.

در این بخش، ما به داستان خانم جعفری می پردازیم که ایشان یک مرکز آموزشی را با حمایت مالی برنامۀ ملی میثاق شهروندی در شهر هرات پیش می برد. این مرکز آموزشی مشتمل بر دو بخش می باشد: بخش آموزش و بخش تولید. در بخش آموزش دو مربی خانم جوهر محمدی و خانم فاطمه محمدی برای آموزش حدود 80 کار آموز استخدام شده است. دورۀ آموزشی در اینجا بی نظیر بوده و شاگردان در صنوف ابتدایی، متوسط و پیشرفته جابجا شده است. برای آنانیکه در صنوف ابتدایی و متوسط می باشند آموزش های تئوری و عملی داده می شود و از رخت های اضافی که در مرکز آموزشی استفاده می نمایند.  آموزگاران صنوف متوسط بالای بعضی از سمپل ها در بخشی عملی کار می کنند در حالیکه آموزگاران صنوف پیشرفته در بخش تولید زیر نظر مربیان کار می کنند. در حال حاضر حدود 18 کارآموز به بخش تولید راه یافته اند.

بنابر تقاضای بیشتر بازار محلی، ظرفیت تولید این مرکز بیشتر شده است. بررسی ما نشان می دهد که مجموع مصارف این مرکز در بخش معاشات و عملیات حدود 35000 افغانی در ماه می باشد. آنها با تجاران محلی قرارداد عقد نموده اند که مواد اولیه از طرف آنها برایشان داده می شود و در بدل هر مارک (براند) دستمزد پرداخته می شود. در این قرارداد هزینه یک جاکت 100 افغانی و از یخن قاق 30 افغانی می باشد. با تقاضای بیشتر این اجناس در محل، در حال حاضر به آنها 10،000 یخن قاق زنانه و 2000 جاکت مردانه سفارش داده شده است. ظرفیت تولید این مرکز به ترتیب 150 پیراهن و 35 جاکت می باشد و درآمد روزانه آن 4500 و 3500 افغانی می باشد. این مرکز در منطقه شهرت خاص را دریافت نموده و برایشان پیشنهاد تهیه 8000 یخن قاق دیگری نیز داده شده است که منظر منظوری از طرف این مرکز هستند. با در نظرداشت مصارف، درآمد خالص آنها به 174000 افغانی در یک ماه می رسد که با کمک این پول آنها می توانند تجارت خود را به ساحات مجاور گسترش دهند. در نتیجه می توان گفت، این چنین پروژه ها پایدار بوده و توجه بیشتری باید به این نوع پروژه های عای زا مبذول گردد.